7 redenen om niet het onderwijs in te gaan
Werken in het onderwijs: het zou zo fantastisch moeten zijn. Al dat gepraat over jezelf opnieuw uitvinden, een leven lang leren en écht iets toevoegen aan de maatschappij door je talenten in te zetten voor nieuwe generaties. Wat als je al moe wordt bij de gedachte? Voor iedereen die zich veel meer een carrière-schildpad voelt dan een -tijger, hebben wij de 7 redenen op een rij gezet om nou juist NIET het onderwijs in te gaan. Weet je meteen dat je deze hype aan je voorbij kunt laten gaan.
#1: Je wil geen uitdaging en variatie in je werk
Iedereen moet zich comfortabel en fijn voelen in hun rol en functie. Als jij graag hele dagen hetzelfde doet, zodat je weet waar je aan toe bent en vooral niet uitgedaagd wordt om die comfortzone uit te gaan, dan is het leraarschap niets voor jou. Als leraar is namelijk geen dag hetzelfde. Kinderen zijn onvoorspelbaar en nieuwsgierig. Zij zullen je dus continu uitdagen en dingen vragen en doen waar je onmogelijk altijd voorbereid op kan zijn. Als dat niet jouw ding is, moet je vooral lekker in die veilige comfortzone blijven.
#2: Je wil geen baan waarin je kan innoveren en waar je je eigen invulling aan kan geven
Wat je ook doet, elke baan vraagt wat van jou als medewerker. Het is prettig om helder te hebben wat er van je wordt verwacht in je baan. Als jij echter het lekkerst gaat op een uitgebreide, duidelijke en strakke taakbeschrijving die je slechts minutieus hoeft te volgen, dan is lesgeven misschien niet dé job. Als leraar wordt er namelijk van je gevraagd dat je het overbrengen van lesstof naar eigen inzicht kan innoveren en je eigen invulling geeft aan je lessen. Lesgeven doet iedereen immers op zijn eigen manier, en dus is een eigen authentieke stijl en werkwijze belangrijk om te ontwikkelen. Houd jij niet van verantwoordelijkheid en creativiteit, dan is het leraarschap een uitdaging die je vooral lekker aan je voorbij moet laten gaan.
#3: Je wil niet meehelpen aan het vormgeven van een nieuwe generatie of een maatschappelijke bijdrage leveren
Als einzelgänger die liever niet te veel met anderen en de maatschappij te maken heeft, zal het moeilijk zijn om in het onderwijs je draai te vinden. Je draagt tenslotte bij aan de ontwikkeling en vormgeving van al die kinderbreinen, en dus aan de nieuwe generatie. Herinner jij je nog die ene leraar die zoveel impact heeft gemaakt op jou toen je jong was, en moet je er niet aan denken als mensen jou zo herinneren? Gaat jouw hoofd al draaien bij boomers, Millennials en Gen-Z, en heb je absoluut geen zin om daar nog nieuwe namen bij te gaan leren in de komende jaren? Nee bedankt, jou niet gezien.
#4: Je wil absoluut geen connecties vormen met kinderen
Dag-in-dag-uit, week-na-week het merendeel van de dag besteden met kinderen, dat is het onderwijs. Krijg jij al hoofdpijn bij de gedachte? Dan zal het hele leraarschap je zwaar vallen. Er komt namelijk toch een flink stukje social skills bij kijken. Voor de klas staan, betekent dus ook echt voor de klas staan, waar iedereen je kan zien. Je kan jezelf dus niet verschuilen in een hoekje, in de hoop dat niemand je op zal merken. Je bent de go-to persoon voor alle problemen van je leerlingen en je zal ze goed moeten leren kennen om ze bij alles zo goed mogelijk bij te kunnen staan. En dan moet je ook nog eens socializen met een hecht team van collega’s, die allemaal samenwerken om het beste voor te hebben met alle kinderen op de school. Stel je voor dat sommige kinderen je jaren later nog komen opzoeken, gewoon om even een praatje te maken! Pfff, wat een gedoe, laat dat allemaal maar zitten.
#5: Je bent eigenlijk wel uitgeleerd
Als leraar ben je nooit uitgeleerd. Je weet zelf ook wel dat iedereen altijd zegt; je bent nooit te oud om te leren! Nou, eh, jij bent er eigenlijk wel klaar mee. Je hebt al ervaring zat in je vakgebied, je weet wat je moet doen en hoe je het effectief doet. Dan ben je toch klaar, die ervaring heeft toch zijn waarde? Stilstand is achteruitgang? Kom op zeg, geen idee wie dat heeft bedacht, maar het slaat nergens op. Laat jou maar lekker, de comfortzone heet niet voor niks zo, je vindt het wel prima daar.
#6: Je wil niet gaan werken in een sector met een personeelstekort, en dus baanzekerheid
Sommige mensen halen voldoening uit de kennis dat zij een hoop anderen hebben afgetroefd om de functie te krijgen die ze hebben bereikt. Als dit van toepassing is op jou, dan zal het onderwijs niet de sector voor jou zijn. Het is namelijk algemeen bekend dat er een lerarentekort is in het onderwijs, en dus zullen ze maar wat blij zijn met jou als leraar. Daar hoef je niet eerst 20 andere sollicitanten voor af te troeven. De statistieken ondersteunen dit ook; van de mensen die de pabo hebben afgerond en hun lesbevoegdheid hebben behaald, is 1,5 jaar na de pabo welgeteld 0,0% werkloos. De waaghalzen, risiconemers en adrenaline-junkies moeten dus ergens anders zijn als het aankomt op baan(on)zekerheid.
#7: Je haat vakantie
Er zijn nu eenmaal mensen die erg snel verveeld raken in hun vrije tijd. Als jij niks hebt met reisjes maken en liever lekker veel bezig kan zijn met je werk zonder dat je gedwongen vakanties hebt, dan ben je in het onderwijs bij het verkeerde adres. Kinderen hebben tenslotte recht op en behoefte aan regelmatige vakanties en vrije dagen. Zonder kinderen heeft het ook weinig zin om de scholen wel open te houden voor de leraren, die dus ook vakantie krijgen. Voor de echte workaholic is het onderwijs dus een absolute no-go.
Is deze blog een feest van herkenning? Dan is ons advies: ver weg blijven van het avontuur dat leraar worden heet 😉