Daar zit je dan met je goede gedrag. Net afgestudeerd als communicatiedeskundige, druk aan de weg aan het timmeren als freelancer én… zij-instromer in het basisonderwijs, middenin de coronacrisis. En laat ik het zo zeggen: ik ben vrij optimistisch ingesteld, maar van die oh zo belangrijke zachte landing in het onderwijs was voor mij geen sprake.

De lonen zijn te laag, de werkdruk te hoog: het lerarentekort is een serieus probleem

Dit is mijn eerste column als zij-instromer, dus ik wil het niet meteen negatief insteken. Laat ik voorop stellen dat ik met liefde het onderwijs in ben gegaan. Ik heb altijd gezegd: als ik nóg een opleiding voor de lol zou mogen doen, dan zou het de pabo zijn. En daar was de kans: ECHT Onderwijs kwam op mijn pad.

Ik weet nog dat ik met mijn vader naar het nieuws aan het kijken was en de berichten over de stakingen van leraren zag. De lonen waren te laag, de werkdruk veel te hoog. En precies in die tijd kreeg ik te horen van een van mijn opdrachtgevers, dat haar zoontje thuis moest blijven, omdat er geen juf of meester beschikbaar was.

Ik voelde me geroepen om het basisonderwijs in te gaan

”Weet je wel hoe weinig je betaald krijgt als juf?” en ”Moet je niet gewoon even blijven doen waar je voor gestudeerd hebt?”. Opmerkingen als deze vlogen me om de oren. Ja, ik volg het nieuws ook. En ik heb vrienden in het onderwijs, ik geloof dat ik wel op de hoogte ben van de hoge werkdruk en de verantwoordelijkheden die het met zich meebrengt.

 

Weet je wel hoe weinig je betaald krijgt als juf?

 


Maar dat ik ’gewoon even moet blijven doen waar ik voor gestudeerd heb?’ Dát vind ik me toch onzin. Waar andere pabo-studenten beginnen met de pabo en later in een specialisatie rollen, heb ik het andersom gedaan. Taal, communicatie en burgerschap zijn mijn speerpunten en in de tien jaar dat ik heb gestudeerd, weet ik dat ik zo met één been in het onderwijs kan stappen als zij-instromer. Nu de didactische vaardigheden en praktijkervaring nog.

Na een half jaar eindelijk een praktijkplek in Rotterdam

Want ik weet: je kunt mij laten vliegen. Gooi mij maar in het diepe. Onderwijsland, laat mij maar zien waar ik het voor doe, want zodra ik weet waar ik het voor doe, dan ga ik als een malle. En inmiddels, een half jaar na de uitbraak van Covid-19 in Nederland, heb ik dan eindelijk een praktijkplek op een school in Rotterdam.

En nu voel ik waar ik het voor doe: alle kinderen verdienen onderwijs. Kinderen verdienen onderwijs om kansen in het leven te kunnen grijpen met alle kennis en vaardigheden die ze aangeleerd krijgen vanuit huis, maar zeker ook vanuit school. Laat ze de mooiste versie van zichzelf worden. Wij, mensen in het onderwijs, staan aan de basis van hoe al deze kinderen gaan deelnemen aan de maatschappij.